Co dzieje się w organizmie z THC po jego zażyciu?
Farmakokinetyka THC to proces, który opisuje, jak związek ten przemieszcza się w organizmie – od momentu podania aż do wydalenia. To złożony mechanizm zależny głównie od formy spożycia. Sposób przyjęcia THC – inhalacja, waporyzacja lub podanie doustne – wpływa na szybkość wchłaniania, biodostępność, czas działania i maksymalne stężenie we krwi. Co więcej, różne formy stosowania decydują o sile działania psychoaktywnego i skuteczności terapeutycznej kannabinoidów.
Formy podania i wchłanianie
Inhalacja (palenie, e-papieros)
Podczas inhalacji THC substancja trafia do krwi w ciągu kilku sekund. Maksymalne stężenie osiąga po około 5 minutach. Do krwiobiegu przedostaje się jedynie 10–35% THC z jointa, ponieważ część ulega spaleniu lub nie wchłania się w płucach. Dlatego efekty działania pojawiają się szybko, ale też szybciej ustępują. Inhalacja to najszybszy sposób na odczucie efektu psychoaktywnego.
Podanie doustne (oleje, ekstrakty, żywność)
Podanie doustne THC działa wolniej, lecz efekty utrzymują się dłużej. Substancja musi przejść przez układ pokarmowy, dlatego najwyższe stężenie we krwi pojawia się po 60–120 minutach. Część THC rozkłada się w żołądku, a większość metabolizowana jest w wątrobie. W efekcie tylko 4–12% dawki trafia do krwi. Pomimo niższej biodostępności, działanie THC po spożyciu doustnym bywa silniejsze i bardziej długotrwałe – co jest korzystne w terapii bólu czy bezsenności.
Podanie doodbytnicze i miejscowe
Preparaty z THC stosowane miejscowo lub doodbytniczo omijają częściowo metabolizm pierwszego przejścia. Dzięki temu mogą działać skuteczniej i powodować mniej efektów psychoaktywnych. Tę formę stosuje się głównie w medycynie – przy stanach zapalnych lub bólowych.
Dystrybucja w organizmie
Po wchłonięciu THC rozprowadza się po całym organizmie. Aż 90% wiąże się z białkami krwi, co wpływa na jego transport. Związek ten jest lipofilny, dlatego łatwo przenika do tkanek – wątroby, serca, płuc, mięśni i nerek. THC gromadzi się też w tkance tłuszczowej i może być z niej powoli uwalniane. Choć tylko 1% dawki trafia do mózgu, to tam wywołuje efekt psychoaktywny, ponieważ mózg ma wysokie ukrwienie i liczne receptory CB1.
Zmiany stężenia THC we krwi
Po spożyciu stężenie THC we krwi zmienia się w zależności od formy przyjęcia.
- Inhalacja powoduje gwałtowny wzrost poziomu THC. Po zapaleniu jointa z 34 mg THC stężenie osiąga około 160 ng/ml w kilka minut. Po 3–4 godzinach spada do kilku ng/ml.
- Podanie doustne powoduje wolniejszy, ale stabilniejszy wzrost. Dawka 20 mg THC daje wynik 5–10 ng/ml po 1–2 godzinach. Różnice między osobami są duże, co wynika z tempa metabolizmu i tolerancji.
Czas wykrywalności THC
Czas, przez jaki THC utrzymuje się w organizmie, zależy od częstotliwości użycia.
- Sporadyczni użytkownicy mają poniżej 1 ng/ml po 12–24 godzinach.
- Stali użytkownicy mogą mieć THC we krwi nawet po 48 godzinach, ponieważ związek kumuluje się w tłuszczu i wolno się uwalnia.
Dlatego wyniki testów powinny być interpretowane z uwzględnieniem stylu używania i indywidualnego metabolizmu.
Znaczenie dla medycyny i prawa
Farmakokinetyka THC ma duże znaczenie w medycynie i prawie. Pomaga dobrać odpowiednią formę oraz dawkę, aby zmniejszyć skutki uboczne i zwiększyć efekty terapeutyczne. Z drugiej strony, w kontekście przepisów o prowadzeniu pojazdów, znajomość czasu działania i wykrywalności THC pozwala uniknąć błędnych ocen. Obecność THC we krwi nie zawsze oznacza bycie pod jego wpływem – szczególnie u osób używających konopi regularnie. Coraz częściej podkreśla się więc potrzebę rozróżniania między samą obecnością metabolitów a realnym działaniem psychoaktywnym.
źródło: https://ultimateseeds.pl/2016/10/17/co-dzieje-sie-w-organizmie-z-thc-po-jego-zazyciu/
